Van Manzanillo naar Acapulco

Het schip ligt aangemeerd bij de cruise terminal en men wenst ons welkom(foto is niet helemaal scherp). Het meest enthousiast zijn de lokale "tourist" politieagenten, die ons vanaf de kade staan toe te zwaaien. Ondanks alle waarschuwingen, ontvangen aan boord over kleine criminaliteit, proberen ze ons warm welkom te heten. Acapulco stond jarenlang bekend als de badplaats voor de jetset uit Amerika, mede door de beschikbaarheid van casino's. Door toenemende criminaliteit bleven buitenlandse toeristen weg en veranderde Acapulco in een badplaats voor de locale bevolking. Ook cruiseschepen hebben jarenlang Acapulco gemeden. Recent komt het weer een beetje op gang en ook wij maken een stop hier.
Wij liggen tegenover het majestueuze fort, dat de baai en de oude stad "Zocalo" in het verleden moest beschermen. Wij gaan vandaag niet naar het beroemde strand of de even vermaarde "cliff Divers", wij gaan te voet onder begeleiding van een gids de oude stad en het fort met daarin het historisch museum bekijken.
Allereerst het fort en het museum. Het fort is prachtig gerestaureerd en vanaf de hoogste kantelen heb je een mooi uitzicht over de stad. De enorme tegenstellingen vallen op , mooie moderne hoogbouw met daarin appartementen in de verte en op de voorgrond de opeengestapelde krothuisjes in de Favela"s.
Wij wandelen verder naar en door Zocala. Zocala is de naam van het oude centrum maar ook van het grote marktplein in het midden.
De wandeling voert ons door nauwe, warme, erg drukke straatjes. De trottoirs zijn smal maar men is toch in staat om tegenover de winkels overal marktkraampjes op te bouwen, waar de meest uiteenlopende handel verkocht wordt. Zoveel kraampjes dat je je afvraagt of ze uberhaupt iets verkopen. Na het kruip en sluip door kwamen we op het grote plein Zocala met daaraan de Kathedraal. Het enorme plein staat ook helemaal vol met kraampjes, voedsel, kleding alles is hier te koop.
Auto's worden op verzoek gewassen en men gebruikt daarvoor spons en zeem en één liter water uit een fles. Voor ons, inmiddels verhit, was het tijd voor een drankje. Grappig dat we een restaurant instapten met dezelfde naam als ons schip Sirena. De bediening deed hun best maar konden niet tippen aan de service aan boord. Via een andere route, gelukkig minder druk, zijn we teruggelopen naar ons schip.